maandag 14 november 2011

Inspiratie

De laatste maand heb ik te weinig tijd genomen om te schrijven, en dat vind ik jammer. De mooie nieuwe praktijkruimte trekt weer allerlei nieuwe mensen aan, waardoor ik minder tijd heb om te schrijven.
Elke week denk ik wel weer: o, daar wil ik over schrijven...en tegelijkertijd gaan de uurtjes die ik over heb, naar mezelf/het gezin/vrije tijd, lekker de natuur in.
De inspiratie gaat echter wel door, en ik heb er dan ook alle vertrouwen in, dat ik binnenkort weer ga schrijven.
Ik vond het fijn om dit toch even te laten weten aan de trouwe lezers..
In december ga ik er weer voor!
Hartelijke groet,
Joan

maandag 10 oktober 2011

Je relatie met eten


Hoe jij met eten omgaat, is vaak hoe jij ook met het leven, met jezelf omgaat. Of in andere woorden:
Hoe jij met eten omgaat - is hoe je ook tegen het leven aankijkt.
Eet jij bijvoorbeeld vaak staand, haastig en ongecontroleerd. Grote kans dat je in je dagelijks leven ook vaak haast hebt, van alles tegelijk wil doen.
Of eet je juist heel weinig, en gun je jezelf weinig- ook dan is de kans groot dat dat ook zo in je dagelijks leven is.
Geneen Roth heeft daar mooi over geschreven in: 'Woman, food & God'.
Mag ik je uitnodigen eens vandaag, deze week te kijken, wat jij voor relatie met eten, en dus ook met het leven heb?
Leuk om je ervaringen via de mail te horen!

Als je dit een week geoberveerd hebt bij je zelf, kan een volgende stap zijn, om eens heel rustig te gaan eten, en dan zal je merken dat je misschien ook wat mindfuller in je dagelijks leven staat.

zondag 28 augustus 2011

De antwoorden zit in onszelf


Vaak zoeken we antwoorden bij andere mensen, en zijn we druk naar oplossingen aan het zoeken. Natuurlijk is het fijn als je hulp kan vragen, en dat je samen met iemand naar een antwoord kan kijken.
Aan de andere kant kan het je ook afhankelijk maken, en is het ook vaak zo dat iedereen een andere mening over het onderwerp heeft.
Hoe iemand over een situatie denkt, hangt tenslotte helemaal af van de ‘bril’ die diegene zelf draagt, iemand anders kan nooit precies weten wat voor jou belangrijk is.

Binnenin jou ligt vaak een hele wereld aan antwoorden, aan gevoelens. In ieder van ons huist ‘een wijze vrouw, of wijze man’. Hoe meer contact je daar mee hebt, hoe makkelijker het is om beslissingen intuïtief te nemen. Vaak zijn we geneigd alles af te wegen, en dan nog is het antwoord er niet.
Ik heb zelf gemerkt dat hoe intuitiever ik leef, hoe makkelijker het leven is. Ik hoef niet iets te snappen (met mijn mind), maar kan gewoon op mijn intuïtie vertrouwen.

Je intuïtie
Hoe weet je of je naar intuïtie luistert? Je intuïtie is een soort helder weten, het is gewoon heel duidelijk dat je iets gaat doen, bijvoorbeeld je baan opzeggen of een afspraak verzetten. Je mind zal zeggen: ja, maar hoe weet je dat nou, en straks is helemaal niets, etc,etc.’. Je mind zorgt eigenlijk alleen maar voor meer verwarring.
Durven vertrouwen op je intuïtie is zo veel makkelijker, probeer het maar eens.

De stilte
Om naar je intuïtie te leren luisteren is er allereerst je intentie nodig: je intentie om naar je intuïtie te gaan luisteren. Daarna is het belangrijk om je op je ademhaling/je lichaam (je huis) af te stemmen, in de stilte. In de stilte, en het liefst nog in de natuur komt het innerlijk weten vaak spontaan omhoog, als je intentie hebt om er naar te luisteren.komen de antwoorden vaak spontaan omhoog.
Ook kan het zeer helpend zijn om lekker te gaan liggen op je rug, je handen op je buik en hart, en dan langzaam je ademhaling volgen…adem in, adem uit. Kom in de ontspanning, en merk hoeveel er in jou leeft. Misschien voel je ergens een gevoel, misschien ook niet. Misschien is er een gevoel, en heeft dat gevoel een boodschap voor je?

Na een tijdje
Na een tijdje gaat het steeds makkelijker, en kan je je er steeds makkelijker op afstemmen. Probeer eens uit te vinden hoe jij het makkelijkst op je intuïtie kunt afstemmen.
Misschien werkt bij jou werkt muziek, dansen, bewegen, het buitenland misschien?

De wijze vrouw in jou
Het kan ook fijn zijn om contact te maken met de wijze vrouw in jou. Dit deel hebben wij allemaal in ons. Voor mij staat zij ook voor mijn intuïtie.
· Adem rustig in, en uit.
· Grond jezelf, en stel jezelf voor dat er vanuit je voeten diepe wortels tot diep in de aarde lopen.
· Adem nog een paar keer rustig en uit.
· Stel je zelf nu voor in een groot, diep, ademend bos. Vol leven, bladeren en wijsheid.
· Je loopt in het bos, en je komt 2 oude, stenen bankjes tegen, ze staan tegenover elkaar.
· Ga op het ene bankje zitten, en stel je voor dat er wijze, oude vrouw op je komt aflopen, ze groet je vriendelijk, en gaat tegenover je zitten.
· Maak even rustig oogcontact met haar, en zie de wijsheid van generaties terug in haar ogen.
· Vraag rustig de vraag die je wilt stellen, en kijk of je antwoord hoort, of voelt, of ziet. Het antwoord kan zich op verschillende manieren aan je laten zien.
· Kijk of je nog meer vragen wilt stellen, en weet dat ze er altijd voor je is.
· Bedank haar als je genoeg vragen hebt gesteld, en bij het afscheid geeft ze je nog een cadeautje. Ontvang het, en kijk wat het is.
· Langzaam loop je terug naar de plek in de bos, waar je bent begonnen.
· Je ademt rustig en uit, strekt je even uit, en komt terug in de ruimte.

dinsdag 23 augustus 2011

Buitendag....'trouw zijn aan jezelf'


BUITENDAG "trouw zijn aan jezelf" in de Rijp (Noord-Holland) op het Landje*

2 losse buitendagen gepland:
vrijdag 16 september 2011
en
zaterdag 17 september 2011


VAN BUITEN NAAR BINNEN…
VAN LAWAAI (van het denken) naar STILTE

De rust, eenvoud van het “Landje*” kan je daarbij helpen.
Kan je helpen om daar blijvend ruimte voor in te richten in je dagelijkse leven.
Er kan daar daar iets geraakt worden in jou, wat stil, liefdevol en rustig is.
Mijn ervaring is dat we dat in Wezen zijn.
Hoe meer contact we daar mee maken, hoe makkelijker/stromender het leven wordt.

De dag zal er voornamelijk uit bestaan om je daar contact mee te laten maken.
Stilte momenten, afgewisseld met delen, ontspanningsmomenten, afgewisseld met wellicht een roeitochtje. Er is ruimte om jouw vraag van dat moment in te brengen.
Nog belangrijker is dat je zal merken dat de antwoorden in jou zitten – als we maar naar de stilte gaan….
Het leven ontvouwt zich in de polder, en ik leer daar van, om dingen ook meer te laten ontstaan, zonder een vast vooropgezet plan. Met het vertrouwen dat wat zich ontvouwt goed is.

Roei je mee naar de rust, stilte en ruimte?

Tijd: 10.00 tot 16.00 uur
Kosten: 99 euro (evt. via verzekering te declareren)
Aantal mensen: 4-5 mensen.
Nadere details volgen bij aanmelding.



*het ‘Landje’ is een plek die wij (ons gezin) vorig jaar augustus hebben gekregen. Ik heb er een blog over geschreven - http://eetproblemen.blogspot.com/ - februari 2011 “trouw zijn aan jezelf”

donderdag 28 juli 2011

Vertrouwen


Als jij denkt aan ‘vertrouwen’, waar denk jij dan aan?
Denk je dan aan: vertrouwen in jezelf, vertrouwen in de ander, in de wereld?
Er zitten veel kanten aan het woord vertrouwen.

Ik wil vandaag schrijven over vertrouwen dat het leven jou houdt, dat je het leven kan vertrouwen, dat je gedragen wordt….

Zou je eens nu op dit moment contact willen maken met de stoel of de bank waar je op zit/ligt.
Kan je voelen dat je op dit moment gedragen wordt – gewoon op dit moment door de stoel, de bank. Als je gaat liggen is het vaak nog beter voelbaar. Maak er eens goed contact mee.

En spreid je gevoel nu eens uit naar buiten de stoel/bank – kan je voelen dat je gedragen, gehouden wordt door iets groters dan de stoel/bank. Dat kan heel subtiel zijn, of juist heel duidelijk. Hoe is het voor jou?

Open je voor dat gevoel, wordt zachter, stiller, en sta toe dat je voelt dat je gehouden, gedragen wordt.
Hoe vaker je dit doet, hoe meer je zult kunnen ontspannen in het leven dat zich aandient, hoe meer je kunt voelden dat je gedragen wordt, en dat: ALL IS WELL…..
Je kan de vraag ook bij je dragen, en af en toe eens aan jezelf vragen, door wat word ik nu gedragen? En je zal merken dat er altijd iets is….soms is het een glimlach van iemand, soms zijn de golven van de zee, vogelgezang, …..

Vertrouwen zit niet in ons ‘hoofd’, alleen met je lichaam kan je het voelen!

(bron: Miranda Macpherson)

zondag 19 juni 2011

Ik ben IK!

Hoe meer mensen ik in de praktijk ontmoet, hoe duidelijker het me wordt....of ik nu een puber zie, of een vrouw van 40 jaar...een man van 50…
Bij allemaal hoor ik door klinken: ‘laat mij nou gewoon mij zijn’.
Ik vind dat zo bijzonder, en het maakt me ook dankbaar – dat ik mee mag luisteren naar wat een puber graag wil, en dat ik dat dan nog steeds hoor bij oudere vrouwen/mannen. Als een soort fluistering door de praktijk heen, door het leven heen….

Een universeel verlangen
Zou het zo simpel zijn??? Is dit een diep verlangen van vele mensen? Gewoon jezelf mogen zijn. Het meisje die zegt: ‘ik heb het nodig om even met muziek in slaap te vallen, waarom mag dat niet van mijn ouders?’ De vrouw: ‘ik hoef niet meer zo nodig veel vrienden te hebben, ik kan tegenwoordig ook zo genieten van mijn eigen gezelschap..’

Het meisje wordt aan regels gebonden door haar ouders, de vrouw wordt aan regels gebonden door haar zelf, en/of de vriendengroep waar ze onderdeel van uit maakt. De regels van haar ouders klinken er in door…..

Ik bepaal wat er gebeurd
En waarom dan eetproblemen? Omdat dat letterlijk een middel is waar JIJ de MACHT hebt. Het is me zo duidelijk. Het wordt wel altijd geschreven dat het voor meisjes met anorexia een middel is om de macht te hebben. Maar het geldt eigenlijk voor alle eetproblemen, klein of groot. Het pubermeisje zegt letterlijk: ‘dan ga ik maar lekker snaaien als ze niet thuis zijn, dan bepaal ik lekker wat er gebeurd’……

Oude pijn

De zin die er ook erg bij hoort is: IK bepaal wat er gebeurd’. Bij vrouwen/mannen komt er vaak dan een (oude) pijn omhoog van vroeger, waarin zij helemaal niet mochten bepalen wat er gebeurde. En vaak kan je dat als kind ook niet bepalen: naar muziek mogen luisteren is nog onschuldig, maar mishandeling, zieke ouders, overleden ouders, scheiding, etc. Vaak kunnen we helemaal niet bepalen wat er gebeurd in het leven…..en dat is nou weer de paradox….

De paradox
Enerzijds kunnen we op deze volwassen leeftijd veel meer bepalen wat er gebeurd, en wat er voor jou belangrijk is, en daar ook voor gaan staan: het leven leiden dat bij jou past in plaats van de ‘aangepaste’ versie.
Anderzijds gaat het er ook over dat we onze kwetsbaarheid durven te zien en ervaren, dat we in wezen kwetsbaar zijn, dat de liefde daar ook over gaat. Dat we bereid moeten zijn ons te laten raken, dat verlies bij het leven hoort. En dat dingen ook pijn doen….en zit de vrijheid er ook in om te kunnen zeggen: IK bepaal helemaal niet wat er gebeurd….dat doet het leven, en ik ben ten volle bereid om me daar aan over te geven…

maandag 23 mei 2011

Neem het niet persoonlijk

Neem het niet persoonlijk

Vaak nemen we, of liever gezegd, onze onzekere kinderen, dingen heel persoonlijk. Als iemand niet aardig is, denken we dat het aan ons ligt. Terwijl het meestal zo is, dat ‘de onaardigheid’ voorkomt uit de innerlijke spanning en pijn van de ander.

Het onzekere kind in ons is zeer bedreven in het vinden van allerlei aanwijzingen dat we niet goed zouden zijn. Steeds weer legt het de focus daar op.
Tenzij…je het gaat zien voor wat het is: namelijk je onzekere kind. En je dus ook heel bewust gaat kiezen om niet meer alles persoonlijk te nemen.

En dat scheelt een slok op een borrel!!
Wat een rust, wat een ruimte, het ligt niet aan jou…dus je hoeft ook niets te fixen, op te lossen. Je hoeft alleen maar bij de pijn, het ongemak te zijn dat een ander misschien even niet zo aardig is, en je daar van schrikt….zachtjes bij de pijn, de schrik zijn…en het zal verdampen…als het zeewater.
Probeer het maar eens uit…

Gary Zukav schrijft hier hele mooie boeken over. Bijvoorbeeld: "Het hart van de ziel & de intelligentie van de ziel"

vrijdag 6 mei 2011

Imagine a woman....

Imagine A Woman In Love With Herself

Imagine a woman who believes it is right and good she is a woman.
A woman who honors her experience and tells her stories.
Who refuses to carry the sins of others within her body and life.

Imagine a woman who trusts and respects herself.
A woman who listens to her needs and desires.
Who meets them with tenderness and grace.

Imagine a woman who acknowledges the past's influence on the present.
A woman who has walked through her past.
Who has healed into the present.

Imagine a woman who authors her own life.
A woman who exerts, initiates, and moves on her own behalf.
Who refuses to surrender except to her truest self and wisest voice.

Imagine a woman who names her own gods.
A woman who imagines the divine in her image and likeness.
Who designs a personal spirituality to inform her daily life.

Imagine a woman in love with her own body.
A woman who believes her body is enough, just as it is.
Who celebrates her body's rhythms and cycles as an exquisite resource.

Imagine a woman who honors the body of the Goddess in her changing body.
A woman who celebrates the accumulation of her years and her wisdom.
Who refuses to use her life-energy disguising the changes in her body and life.

Imagine a woman who values the women in her life.
A woman who sits in circles of women.
Who is reminded of the truth about herself when she forgets.

Imagine yourself as this woman.

By Patricia Lynn Reilly

woensdag 27 april 2011

Wat voorbeelden van "Je eigen beste vriendin zijn"

Als ik mijn eigen beste vriendin ben, mijn beste maatje,
als ik de belangrijkste persoon in mijn leven ben…
(vrij vertaald naar Byron Katie: “je hebt maar 1 huwelijkspartner, en dat ben je zelf!)

Dan ben ik zacht voor mezelf, dan kijk en luister ik vol compassie en tederheid naar mezelf.
Dat gaat veel verder dan praktische zelfzorg…of een bad nemen, dat gaat erover dat je jezelf echt als een kostbaar voorwerp ziet, en daar ook naar handelt.
Het gaat over zacht zijn voor jezelf, niet moeten veranderen, maar jezelf met kleine, geduldige stapjes bijstaan…

Hoe ziet dat eruit dan uit????

Als ik mijn eigen beste vriendin ben; dan:
· Luister ik heel goed naar mijn lichaam, en zorg ik er goed voor
· ga ik rusten, als mijn lichaam aangeeft dat ik moe ben
· verplaats ik een afspraak, omdat ik voel dat ruimte nodig heb in plaats van afspraken.
· kat ik mezelf niet af….en sta ik ook niet toe dat de innerlijke criticus de overhand heeft
· doe ik dagelijks mijn (yoga, mediatie, Qi Chong) oefeningen, omdat ik weet dat ik daar zachter van wordt, en meer afstand van mijn denken en emoties heb.
· Hoef ik niet steeds te veranderen of dingen anders beter, sneller te doen
· Omhul ik mezelf in zachtheid

Dit zijn zomaar wat dingen die ik hoor in de praktijk, en ik ga deze lijst ook aanvullen af en toe, om zo elkaar te inspireren! Mocht je voorbeelden over jezelf hebben, dan hoor ik die HEEL graag.
Laten we elkaar inspireren en helpen hiermee!

donderdag 7 april 2011

Je saboteurs recht in de ogen aankijken

Bij het horen van alle saboterende stemmetjes/gedachten, kan je wel eens uit het lood geslagen worden.
Ze opschrijven, ze aanhoren, ze accepteren, en dan de leiding nemen is de weg die vele van jullie volgen.
Uiteindelijk gaat het erom dat je je eigen beste vriendin wordt…..en dat doe je door ook de leiding te nemen ten aanzien van je saboteurs.

Vaak zie ik bij mensen de neiging om de saboteurs niet onder ogen te willen zien, of als je ze onder ogen ziet, dan een soort van weg te duiken, ze niet recht in de ogen aan te durven kijken.

Wat ontzettend goed werkt is dat juist wel te doen: ga stevig op je voeten staan, maak contact met de grond en je Ware Ik. Neem een diepe ademhaling; en adem even rustig door. Het kan fijn zijn om je zelf met ‘licht’ te vullen, of licht om je heen te visualiseren. En kijk dan eens de saboteur diep in de ogen aan. Je kan kijken wat er in je opkomt, soms hoor ik mensen zeggen: ‘ik ben niet bang voor jou’, soms sturen mensen liefdevol licht naar de saboteur. Of nemen ze de angstige saboteur in hun armen.
Het maakt niet uit wat je doet, kijk wat er in JOU opkomt.
Maar neem de leiding, durf de saboteur aan te kijken.
En….ze zullen vaak smelten als sneeuw voor de zon…
Het maakt je ook veel krachtiger, je kan echt voelen dat jij de leiding neemt.
En adem dan nog eens diep deze kracht in, vul je lijf als het ware met kracht, en licht.

Ik ondersteun je er graag bij. Hoe meer licht we kunnen schijnen in deze wereld, hoe mooier…
Eckhart Tolle schrijft hier ook over. Elke keer als je je niet identificeert met je pijnlichaam (en dan zijn onze saboteurs) – maar er bewustzijn/tegenwoordigheid op schijnt, dan zal het pijnlichaam steeds een beetje meer oplossen. En uiteindelijk is dan elke saboteur/pijnlichaam een motor naar bewustzijn, naar meer licht. En dat is toch prachtig!

donderdag 24 maart 2011

Word je eigen beste vriendin

Word je eigen beste vriendin!

Soms zijn we geneigd onze goedkeuring, onze liefde bij anderen te zoeken. Zeg maar eigenlijk meestal……!
Het mooie is als je besluit om je eigen beste vriendin te worden, dan merk je ook dat je veel minder de liefde en goedkeuring van anderen nodig hebt. Je wordt dan zo vervuld van binnen, met je zelf, dat je ook veel meer kan geven in relaties, en aan jezelf.

Soms weten we niet zo goed dat moet….je eigen beste vriendin zijn. We zijn zo gewend om heel streng voor ons zelf te zijn: ‘ga op dieet, doe niet stom, wat was je toch onaardig’. De innerlijke criticus zorgt ervoor dat we onszelf steeds streng toespreken.
Het is dus ook een hele ommezwaai om zacht en liefdevol voor jezelf te worden.
Maar elke stap is een begin.

Begin er vandaag nog mee, door hardop uit te spreken: ‘ik ben mijn eigen beste vriendin, en ik zorg net zo goed voor mezelf als ik voor mijn naasten doe’. Neem bewust het besluit jezelf net zo goed te behandelen als je dat doet met je vriendinnen, zelf als het onnatuurlijk voelt.

Als je niet weet hoe het moet…kijk dan ook gewoon hoe je je beste vriendinnen benaderd.
Als zij verdrietig zijn, heb je alle aandacht, en zorg voor hen. Probeer dat ook eens bij jezelf te doen, de volgende keer als je verdrietig of boos bent.

Ons lichaam is vaak zo gespannen en stijf van al die strengheid waarmee we onszelf toespreken. Voel maar eens het verschil als je je zelf liefdevol toespreekt, of als je in de toestand bent van de innerlijke criticus. Je ademhaling volgen, yoga, wandelen, meditatie zijn mooie manieren om lijfelijk ook zachter te worden, en vaak volgt je geest dan ook. Andersom werkt het ook: je kan je gedachten minder hard maken, en/of onderzoeken of ze waar zijn, en vaak volgt dan ook je lichaam…

Mindful tips van Sue Patton Thoele hierbij zijn:
• Wordt stil en rustig door je gedurende enkele minuten uitsluitend op je ademhaling te concentreren
• Visualiseer je innerlijke kleine meisje als een gelukkig, speels kind dat alles krijgt wat ze nodig heeft en verdient
• Veroordeel mogelijk negatieve gedachten of beelden die opkomen niet, maar zegen ze. En laat ze dan los. Keer vervolgens terug naar het hier en nu van je ademhaling.

Door de dag heen:
• Hou van je inner child


Enkele vragen voor jezelf:
• Ben jij een betrouwbare en toegewijde vriendin voor jezelf?
• Behandel je jezelf met net zoveel liefde en ondersteuning als je dat doet met je drie beste vriendinnen?

maandag 21 maart 2011

Een moment leven

Een moment leven

een moment voor mij
ik adem diep en ontspannen,
stel mij open voor het leven.
laat al wat ik ben binnenstromen,
terwijl het me vervult van belofte en verwondering, van kracht en aanvaarding,
van vrede, van liefde
binnenin gloeit de verbeelding en scheppingskracht die ik ben
ik geef mezelf liefde
ik hou zo van mijzelf dat ik mij toewijding en doelbewustzijn schenk
ik voed mezelf met liefde en zorg
ik geef mijzelf alles wat waarachtig goed voor mij is
van harte
neem ik onvoorwaardelijk verantwoordelijkheid voor alles
wat ik ben en doe
ik ben de schepper van mijn leven
ik ben kracht
ik ben schoonheid en liefde
ik ben de totale expressie van wie ik ben
ik ben

Dit is jouw moment

als je wilt
als je kiest
en
je leven nieuw leven inblaast met de adem van wie jij bent

zondag 27 februari 2011


Trouw zijn aan jezelf.

Ik geloof dat als we dat durven, we kunnen leven vanuit wie we werkelijk zijn.

Wat is dat eigenlijk, jezelf? Met trouw zijn aan jezelf, bedoel ik eigenlijk onsZelf met hoofdletter Z. Wat voor mij gelijk staat aan onze Ziel. Dus trouw zijn aan je Ziel.

Niet aan wat de buitenwereld wil, niet wat jouw ego wil, niet wat de collectieve maatschappij wil, maar wat jouw Ziel wil.
Hoe weet je wat jouw ziel wil? Door naar de stilte te gaan, door stil te worden, door de Stilte achter de woorden, de schijnbare betekenissen, te horen.
Daar kan je jouw ziel vinden.
Vaak zijn we zo druk met werken, met Doen, met plannen, dat we dat stuk in onszelf vergeten. Gelukkig laat jouw ziel zich niet vergeten, en komt het altijd weer naar boven…misschien wel in de vorm van een ziekte, een burn-out, of muziekstuk, de natuur..
Ineens voel je je weer verzachten, is alles goed zoals het is, en zijn er geen woorden en verklaringen nodig.

Zelf kom ik altijd met mijn ziel in aanraking bij ‘ons landje’ in de Rijp. Dit is een heel stil, stukje vol natuur. Waar de vogels vliegen, en niets hoeft en niets is. Toen ik daar voor de eerste keer kwam, moest ik huilen van ontroering, er werd iets in mij geraakt…..Ik was daar op bezoek bij iemand, maar voelde het verlangen in mij om ook een stukje grond daar te kopen, om bedding te kunnen geven aan dat deel in mij die zo gevoed wordt door stilte.
Het wonder geschiedde: er bleek net een stukje te koop te zijn. En zo gaat het vaak met onze zieledelen….als we onze ziel volgen, dan werkt het hele universum samen om dat voor jou te creëren waar jij het beste jeZelf bij kan zijn.

Het is zeker niet altijd makkelijk Trouw zijn aan Jezelf: het betekent dat jezelf moet laten zien, dat je gaat staan voor wat jij belangrijk vindt, dat je misschien niet meer naar alle verjaardagen gaat, dat ….enzovoort.

Maar de beloning is oneindig groot: wat voelt er rijker, zinvoller dan leven vanuit wie je werkelijk bent? Jouw unieke zelf: je bent goed zoals je bent. Je mag er helemaal zijn. Sterker nog: de wereld wacht op jou!
En dat is een hele andere boodschap dan die jij jezelf als kind hebt verteld…..dus dat duurt soms ook even voordat we dat echt geloven. Het vraagt tijd, geduld, moed, en doorzettingsvermogen om ons hele systeem, elke cel te laten geloven dat wij goed zijn, zoals we zijn. NU – in dit moment. In de stilte van je ziel.

maandag 14 februari 2011

Lichamen zijn net zo onschuldig als bomen of bloemen of adem - Byron Katie


Denk eens na over de volgende principes van Annemarie Postma. Annemarie zit zelf in een rolstoel, en heeft mooie boeken geschreven over het lichaam. B.v. “het lichaam is perfect”.

Zij heeft o.a. de volgende principes…


Mijn lichaam is perfect

Ik luister naar mijn lichaam

Ik eet alleen wat mij krachtig maakt

Ik ben het waard gezond & slank (of gevuld) te zijn.

En nog wat mooie citaten……(vraag je zelf eens af, hoe denk ik hier eigenlijk over…want nogmaals: onze gedachten bepalen hoe we ons voelen)


Een lichaam waarvan gehouden wordt, zal zijn best doen gezond en zo mooi mogelijk te zijn.

Het werkelijke probleem van de meeste mensen met overgewicht is een gebrek aan liefde voor zichzelf.

Gezond leven en je natuurlijk gewicht bereiken begint bij contact maken met je lichaam.

Wel of geen handicap, voor ons allemaal geldt: balans vinden. Je vitaal & gelukkig voelen staat of valt bij het maken van bewuste keuzes.

Alles wat in mijn leven gebeurt hoort bij mij en bij mijn weg in dit leven.

Je wilskracht komt voort uit een gevoel van eigenwaarde….

Wie van zichzelf houdt, maakt gezonde voedingskeuze…

woensdag 9 februari 2011

Ik en mijn lichaam

IK & mijn lichaam, een interessant onderwerp!
Hoe staan we in verhouding tot ons lichaam?
Zijn we ons lichaam, of 'hebben' we een lichaam?
 
In de workshop gaan we onderzoeken hoe JIJ in relatie met je lichaam staat.
Is je lichaam een tempel, of heb je oorlog met je lichaam?
Als we dingen niet kunnen accepteren zoals ze zijn, hebben we oorlog - aldus Byron Katie.
Als je steeds je lichaam afwijst, heb je dus ook oorlog.
Terwijl juist je lichaam een van de belangrijkste - zo niet - het belangrijkste instrument is, voor ons welzijn.
Het instrument om te weten, voelen, ervaren hoe het met jou is.
 
Dus waar we beginnen we?
Met te constateren, en te onderzoeken hoe we over ons lichaam denken.
Een fijn hulpmiddel is daarbij het "oordeel over je lichaam' formulier van Byron Katie (gratis te downloaden via de nederlandse site van haar of stuur een mailtje aan mij).

En schrijf nu eens even helemaal lekker ongebreideld op wat jij (of je innerlijke criticus) over je eigen lichaam denkt. Schrijf echt alles op wat je er over denkt.
 
Vervolgens kan je de vragen stellen bij de overtuigingen waar je het meeste last van heb: Is het waar? volgens de 4 vragen van Byron Katie. (ook daar te downloaden).

"Gezond leven en je natuurlijk gewicht bereiken begint bij contact maken met je lichaam" - Annemarie Postma

zaterdag 22 januari 2011

Grenzen stellen

Vind jij het ook moeilijk om grenzen te stellen?
Grenzen stellen speelt eigenlijk een grote rol in ons leven.

Anja: “ik ben geneigd om altijd maar voor iedereen klaar te staan. Het voelt alsof ik een heel groot hart heb, alleen heb ik daardoor weinig energie voor mezelf over”

Grenzen stellen heeft in mijn ogen veel te maken met eigenliefde. Wat haal je binnen en wat moet buiten blijven? Waar schiet je tekort in de bescherming van jezelf, je leven, je tijd? Maakt de uitspraak 'ik heb hier nu geen tijd voor, ik moet eerst mezelf verzorgen' deel uit van je vocabulaire?
Misschien voel je je aan de kant gezet door anderen. Voel je jezelf uit het lood geslagen omdat men alsmaar wil dat je geeft, tot er niets voor jezelf overblijft?

Je zal merken dat je je heelheid voedt door het vaststellen van de grenzen van je persoonlijke ruimte. Het stellen van duidelijke grenzen is een daad van eigenliefde. Als je geen grenzen hebt, sein je naar anderen dat je geen beperkingen kent en navenant behandeld wilt worden.
Maar iedereen heeft limieten, we hebben allemaal onze kwetsbare plekjes, plekjes waar we voorzichtig mee moeten omgaan. Deze grenzen zijn van levensbelang zijn omdat ze anderen laten weten wie je bent en waar je staat.

Vaak hebben we geleerd als kind dat we aan anderen moeten denken, en dat het egoïstisch is om aan je zelf te denken. Ik vraag je dat eens te onderzoeken aan de hand van de vier vragen van Byron Katie. Laat je verrassen, en kijk eens wat jij gelooft?
Bijvoorbeeld: ik moet eerst aan een ander denken, ze moeten het wel eens zijn met wat ik doe, ze vinden me niet aardig als ik Nee zeg.

Bedenk dat elke verandering met kleine, liefdevolle stapjes gaat…wat is NU vandaag jouw eerste stapje op weg naar beter grenzen kunnen stellen….leuk als je dat eens mailt…

dinsdag 11 januari 2011

Vervolg: Streel maar zacht, wat is verhard...

Waarom is dit het uitgangspunt van mijn begeleiding?
Omdat ik heb ervaren dat wij mensen alleen kunnen veranderen vanuit zachtheid, vanuit acceptatie.
Meestal zijn we geneigd om alles ver van ons af te duwen wat ons niet bevalt aan onszelf, wat pijn doet, wat negatief is, etc.etc.
Terwijl het dus juist essentieel is om eerst te zijn met je onmacht, je frustratie, het niet-kunnen, vandaar kan er zachtheid en acceptatie ontstaan.

Waar wil je naar toe?
Juist de pijn, de onmacht, is vaak de sleutel tot een verlangen het anders te willen. Laat het verlangen om het anders te willen de motor zijn, NIET dat je ergens van af wilt. Maar waar wil je naar toe?
Bv. Naar zachtheid. O.k. Laat dan eerst maar je hardheid er zijn, je kan zeggen: ‘dit is hoe het bij mijn werkt, dit is hoe ik het tot nu toe heb gedaan, het gebeurt. In feite kan je erg weinig doen aan patronen: het is niet zo dat jij bewust hard gaat zijn. Het is iets wat gebeurd: omdat je geen andere mogelijkheid wist, omdat dit jou de beste mogelijkheid leek.

Geen oplossingen zoeken
Onze geneigdheid om meteen naar oplossingen te zoeken, werkt juist averechts. Het is niet zo dat je meteen zacht moet zijn. Nee, dat is iets wat langzaam in jouw systeem mag komen.
‘Streel maar zacht, wat is verhard’, dus je hardheid mag je gaan strelen in plaats van hard veroordelen….
Wat dat is tenslotte wat onze innerlijke criticus doet. Die heeft weer wat gevonden wat niet goed aan ons zou zijn. Nu moet je tenslotte weer zacht zijn…zeg maar zachtjes…sssssttt tegen het denken, tegen de criticus. En probeer te ontspannen met de kanten in jezelf die je niet fijn vindt. En je zal ontdekken dat ze helemaal niet zo eng zijn, dat ze ook voordelen hebben, dat je ze ook kan aanschouwen zonder er in mee te gaan..dat er een angstig klein meisje, jongetje achter zit. En bovenal dat die kanten je willen beschermen…Ga maar eens na bij jezelf.

Je omgeving is een spiegel
De zin ‘Streel maar zacht……’helpt ook goed om zo naar andere mensen te kijken, soms schieten we in de oordelen, maar als je bedenkt dat alle hardheid in ons (en dus ook de ander), eigenlijk alleen maar streling nodig heeft, is dat een heel ander uitgangspunt.

Heelzijn
Ik wens jullie dus, naast zachtheid, ook hardheid toe. Want juist dan kan je ook de zachtheid weer in jezelf ontdekken, en dat is heelheid, en dat is wie wij zijn.

vrijdag 7 januari 2011

Streel maar zacht, wat is verhard...



Dit mooie gedicht kwam ik tegen in een kerkje in de Rijp. Het past helemaal bij de praktijk, en het proces wat onder de eetproblemen zit...graag deel ik het met jullie.

STEEK EEN KAARS AAN IN HET DUISTER,
LAAT HET LICHT TOE IN JE HART.
MAAK JE HANDEN NIET TOT VUISTEN!
STREEL MAAR ZACHT, WAT IS VERHARD.

STEEK EEN KAARS AAN IN HET DUISTER
EN ZAAI VREDE WAAR JE GAAT.
STREK JE ARMEN UIT EN LUISTER
NAAR DE MENS, DIE NAAST JE STAAT.

STEEK EEN KAARS AAN IN HET DUISTER.
EER WAT KWETSBAAR IS EN KLEIN.
GA GEDULDIG TOT HET UITERST.
LAAT WAAR JIJ BENT LIEFDE ZIJN.