Gevoelens toelaten
Als je eetproblemen hebt, is de kans groot dat je ook moeite hebt om je gevoelens toe te laten.Sommige mensen weten soms niet eens wat ze voelen. Als je geleerd hebt om je gevoelens weg te stoppen, dan stop je daarmee ook je fijne gevoelens weg. Gevoelens als blijdschap, vreugde, enthousiasme, zijn daardoor ook vaak verdwenen.
Het kan ook zo zijn dat je wel je gevoelens voelt, maar niet weet wat je er mee aan moet.
Ik zeg altijd: gevoelens zijn er om GEVOELD te worden, niets meer, en niets minder. Wij maken er echter hele verhalen van, en gaan er mee aan de haal.
Dat is echter slechts een deel van ons die dat doet - ons ego vindt gevoelens eng, is er bang voor, en rationaliseert het liefst alle gevoelens weg.
Ons Ware ik, weet heel goed wat die met gevoelens aan moet: namelijk voelen. Alleen maar erbij blijven, erkennen wat er is, en echt met je gevoel zitten. Waar voel je het in je lichaam, wat en hoe wil het zich uitdrukken? Willem de Ridder van het inspirerende boek: Spiegelogie, heeft een mooie naam voor die oefening: de gevoelsoefening. De kern van de oefening is: voel de kracht, de energie in het gevoel. Ik kan je de oefening toemailen.
Vanuit het Boedisme heb ik heel erg geleerd om BIJ EEN GEVOEL TE BLIJVEN - zonder er iets aan te willen veranderen, het hoeft niet weg, het mag er helemaal zijn. Je wilt het onderzoeken als het ware.
Wat heeft het me te vertellen?
Hoe meer je het gevoel kan accepteren, onderzoeken, en er nieuwsgierig naar kan zijn, hoe meer ruimte het heeft. En hoe makkelijker het ook weer uit je systeem verdwijnt. Gevoelens komen en gaan…en dat is wat ze doen….je hoeft er verder even niets mee. Behalve ze te voelen.
Je zal gaan merken dat je lichaam je zoveel te vertellen heeft; in je lichaam kan je vaak veel gevoelens voelen....hoe meer lichaamsbewust je creëert - hoe beter je ook bij je gevoelens kan.
Lichaamswerk kan je daar goed bij helpen, het is vaak lastig om in je eentje gevoelens los te maken (ook door alle afweermechanisme die we daardoor ontwikkeld hebben).
Met een groep en trainer gaat dat veel makkelijker, daarbij leer je ook heel veel van elkaar. Ik raad mensen vaak aan om naar Venwoude te gaan. Hier zijn allerlei trainingen op het gebied van lichaamswerk, een snelweg om dichterbij je gevoel te komen. En om meer vanuit je hart dan vanuit je hoofd te gaan leven….
maandag 31 mei 2010
dinsdag 25 mei 2010
Ik weet helemaal niet wie ik ben
"Ik weet helemaal niet wie ik ben…" Misschien herken jij deze uitspraak?. De kans is groot dat als je veel last hebt van eetproblemen, je ook niet meer weet wie je nou precies bent. Al vanaf de 1e of 2e keer dat ik iemand zie vraag ik mensen contact te maken met hun Ware Ik - het stralende deel in hen, die een natuurlijke wijsheid heeft - dit geeft vaak al veel ruimte. Ze zijn echter zo gewend om te leven vanuit de innerlijke criticus - dat dat eigenlijk gewoner voelt - dan het leven vanuit liefde; van uit wie we werkelijk zijn. Het vergt moed, liefde & doorzettingsvermogen, en vooral verlangen om meer te leven vanuit wie je werkelijk bent - om dit ook meer te gaan leven.
Dat is het mooie - wat mij keer op keer duidelijk wordt - wij hebben allemaal dit stralende deel in ons. Niemand uitgezonderd. Ik heb het nog nooit meegemaakt dat mensen daar geen contact mee kunnen maken..
Vaak hoor ik later in de begeleiding “Maar ik weet helemaal niet wie ik ben”.
En dat is ook niet zo gek - vaak hebben ze zich ook zo aangepast….gevoelens steeds weggestopt, behoeften ook heel ver weggestopt. Door steeds de aandacht op eten te hebben gericht, zijn ze ook heel ver van zichzelf verwijderd.
Eten is een overlevingsmechanisme om henzelf staande te houden.
De prijs die ze daarvoor betalen is inderdaad niet weten wie ze zijn.
Samen met mij, en hun omgeving kunnen cliënten weer tevoorschijn komen. Dat in hen naar boven halen, waarvan ze weten dit ben ik! Hier leef ik voor. Dit zijn mijn talenten - hier ben ik goed in. Dat wil zeggen dat ik ze daartoe ook moet uitnodigen, moet prikkelen, soms moet confronteren - Laat zien wie je bent!
Dat samen ontdekken - is een mooie reis.
Juist in het contact kan iemand te voor schijn komen, dat alleen doen is bijna niet te doen. En ook dat is iets wat ik bij de Haptotherapie zo heb geleerd en ervaren - je doet het samen. Je hebt soms iemand nodig om tevoorschijn te komen. En dat hebben wij allemaal; dat is juist zo fijn.
Vraag aan jezelf: waar in mijn leven kom ik te voor schijn, en waar draag ik nog allerlei maskers?
Dat is het mooie - wat mij keer op keer duidelijk wordt - wij hebben allemaal dit stralende deel in ons. Niemand uitgezonderd. Ik heb het nog nooit meegemaakt dat mensen daar geen contact mee kunnen maken..
Vaak hoor ik later in de begeleiding “Maar ik weet helemaal niet wie ik ben”.
En dat is ook niet zo gek - vaak hebben ze zich ook zo aangepast….gevoelens steeds weggestopt, behoeften ook heel ver weggestopt. Door steeds de aandacht op eten te hebben gericht, zijn ze ook heel ver van zichzelf verwijderd.
Eten is een overlevingsmechanisme om henzelf staande te houden.
De prijs die ze daarvoor betalen is inderdaad niet weten wie ze zijn.
Samen met mij, en hun omgeving kunnen cliënten weer tevoorschijn komen. Dat in hen naar boven halen, waarvan ze weten dit ben ik! Hier leef ik voor. Dit zijn mijn talenten - hier ben ik goed in. Dat wil zeggen dat ik ze daartoe ook moet uitnodigen, moet prikkelen, soms moet confronteren - Laat zien wie je bent!
Dat samen ontdekken - is een mooie reis.
Juist in het contact kan iemand te voor schijn komen, dat alleen doen is bijna niet te doen. En ook dat is iets wat ik bij de Haptotherapie zo heb geleerd en ervaren - je doet het samen. Je hebt soms iemand nodig om tevoorschijn te komen. En dat hebben wij allemaal; dat is juist zo fijn.
Vraag aan jezelf: waar in mijn leven kom ik te voor schijn, en waar draag ik nog allerlei maskers?
maandag 24 mei 2010
Wanneer heb je een eetprobleem?
Wanneer heb je een eetprobleem?
Mensen weten niet altijd van zichzelf dat ze een eetprobleem hebben, vaak ervaren ze wel dat ze een gewichtsprobleem hebben. In de zin dat ze steeds met hun gewicht bezig zijn; en dat ze hun humeur laten bepalen door de weegschaal.
Je hebt geen eetprobleem,als je af en toe eens snackt, en teveel eet.
Eetproblemen gaan eigenlijk altijd gepaard met een laag zelf- en lichaamsbeeld.
Je eetproblemen zijn de baas over jou. Je zit erin gevangen. En je voelt je machteloos om er iets aan te doen. Vaak is het ook iets wat je stiekum doet, en wat niemand mag weten.
Hieronder heb ik enkele vragen opgesteld, die je aan jezelf kan vragen:
(hoe meer je er met Ja hebt beantwoord, hoe groter de kans dat je met een eetprobleem te maken hebt)
* Ik ben de hele dag door met eten bezig
* Ik ga snoepen als ik me rot, eenzaam of verveelt voel
* Ik wil meteen eten als ik eten zie
* Ik heb al sinds jaar en dag een schommelend gewicht
* Ik voel mij heel onzeker over hoe ik eruit zie
* Ik ben een onzeker iemand
* Ik voel mij machteloos over mijn omgang met eten
* Ik ben erg kritisch over mezelf en mijn omgeving
* Ik eet vaak stiekum
Als je vaak Ja hebt ingevuld, aarzel dan niet om hulp in te schakelen.
Het is zoveel makkelijker om het samen met iemand aan te gaan.
Mensen weten niet altijd van zichzelf dat ze een eetprobleem hebben, vaak ervaren ze wel dat ze een gewichtsprobleem hebben. In de zin dat ze steeds met hun gewicht bezig zijn; en dat ze hun humeur laten bepalen door de weegschaal.
Je hebt geen eetprobleem,als je af en toe eens snackt, en teveel eet.
Eetproblemen gaan eigenlijk altijd gepaard met een laag zelf- en lichaamsbeeld.
Je eetproblemen zijn de baas over jou. Je zit erin gevangen. En je voelt je machteloos om er iets aan te doen. Vaak is het ook iets wat je stiekum doet, en wat niemand mag weten.
Hieronder heb ik enkele vragen opgesteld, die je aan jezelf kan vragen:
(hoe meer je er met Ja hebt beantwoord, hoe groter de kans dat je met een eetprobleem te maken hebt)
* Ik ben de hele dag door met eten bezig
* Ik ga snoepen als ik me rot, eenzaam of verveelt voel
* Ik wil meteen eten als ik eten zie
* Ik heb al sinds jaar en dag een schommelend gewicht
* Ik voel mij heel onzeker over hoe ik eruit zie
* Ik ben een onzeker iemand
* Ik voel mij machteloos over mijn omgang met eten
* Ik ben erg kritisch over mezelf en mijn omgeving
* Ik eet vaak stiekum
Als je vaak Ja hebt ingevuld, aarzel dan niet om hulp in te schakelen.
Het is zoveel makkelijker om het samen met iemand aan te gaan.
Een gevoel van LEEGTE....
Leegte
Mensen met eetproblemen voelen zich vaak leeg van binnen. Leeg, eenzaam, steeds een tekort voelen, bang om te kort te komen….dit zijn vaak woorden die ik hoor in de praktijk.
Deze leegte is vaak al jong ontstaan. Cliënten herinneren zich dit gevoel meestal al van kinds af aan.
Ze hebben zich vaak niet begrepen gevoeld door hun omgeving/opvoeders.
Anderzijds is deze leegte meestal ook ontstaan door een karakter en/of bepaalde omstandigheden. Meestal zijn deze kinderen zich heel erg gaan aanpassen aan de buitenwereld. Het is vaak een combinatie van factoren waardoor ze het gevoel hebben zichzelf verloren te zijn.* (zie ook “ik weet eigenlijk helemaal niet wie ik ben“…) - en er dus ook een diep gevoel van leegte ontstaat binnen in.
Het tegenovergestelde van leegte is Vol zijn - Gevuld zijn - overvloed voelen/zijn. Eigenlijk gevuld zijn met jezelf, met je wezen, dat je je goed voelt om wie je bent en dat betekent dat je zowel je positieve als negatieve kanten accepteert. Mijn ervaring is dat als mensen zich meer gevuld/vol met zichzelf voelen, ze zich dan niet meer zo leeg voelen.
En dan….hoor ik mensen ook ineens zeggen: ik heb veel minder behoefte aan eten.
Ja, want het eten is vaak begonnen om ook dit gevoel van leegte te dempen. Om die hele pijnlijke gevoelens van leegte als kind te hoeven ervaren. Om niet de pijn te hoeven voelen van je weer te moeten aanpassen.
Het bijzondere is nu, dat als je aan de problemen onder de eetproblemen werkt, bijvoorbeeld dit leegte gevoel - dan verandert langzaam aan dit tekort/leegte gevoel, en ook je neiging om je steeds vol de proppen, want je wordt gevulder met jeZelf. Je wezen wordt gevuld. Het zijn als het ware communicerende vaten.
Hoe dan?
Hoe dit proces werkt is heel verschillend. De overeenkomst is wel dat er meer zelfvertrouwen, meer een goed-zijn gevoel ontstaat bij diegene die bezig is met dit proces. De één krijgt dat door meer complimentjes te vragen en te ontvangen, door zijn lichaam liefdevol in te gaan smeren, door zijn creativiteit te gebruiken, door zijn Ware ik, te leven. Je ware ik is sowieso gevuld! Vol - overvloedig, en heeft nergens een tekort aan.
Ook is het essentieel om vanuit je waarden, meer vanuit wat voor jouw zinvol is - te gaan leven. Werken aan zingeving is daarom een belangrijk onderdeel in het boek van Joanna Kortink; en daar werk ik ook heel bewust aan.
Waar ga jij van zin deren? Waar sta jij voor in vuur & vlam? Dat weer ontdekken, en daar ook uiting aan geven, en je creativiteit weer laten stromen, is een mooi onderdeel van het proces.
De reis naar meer meer gevuld zijn van binnenuit in plaats van het leegte gevoel met eten te willen dempen.
Haptotherapie is ook een hele mooie aanvulling om die gevuldheid ook echt in je lijf te gaan voelen. Mensen zeggen vaak: ‘ik weet wel dat ik de moeite waard ben’ - maar ik kan het niet voelen.” Dat is ook logisch. Deze basis ontbreekt vaak - omdat de jonge kinderen met eetproblemen niet affectief bevestigd zijn. D.w.z.: niet hebben gevoeld en ervaren dat ze goed zijn, zoals ze zijn. Dat ze daarvoor niets hoeven te doen - maar dat ze mogen zijn wie ze zijn.
Het bijzondere van haptotherapie is dat je dat basisgevoel van goed zijn, nog altijd kunt ontvangen…..hoe oud je ook bent.
Er zijn echter ook andere mogelijkheden, zoals hierboven beschreven.
In mijn beleving gaat het erom dat je je goed zijn gaat ervaren in plaats van het lege gevoel dat jij niet goed bent zoals je bent, of dat je daarvoor iets moet presteren.
En daarvoor zijn er vele wegen die naar Rome leiden.
Tip: vraag eens aan je omgeving of ze jou drie complimenten willen geven. En kijk of je deze ook echt kan ontvangen.
Mensen met eetproblemen voelen zich vaak leeg van binnen. Leeg, eenzaam, steeds een tekort voelen, bang om te kort te komen….dit zijn vaak woorden die ik hoor in de praktijk.
Deze leegte is vaak al jong ontstaan. Cliënten herinneren zich dit gevoel meestal al van kinds af aan.
Ze hebben zich vaak niet begrepen gevoeld door hun omgeving/opvoeders.
Anderzijds is deze leegte meestal ook ontstaan door een karakter en/of bepaalde omstandigheden. Meestal zijn deze kinderen zich heel erg gaan aanpassen aan de buitenwereld. Het is vaak een combinatie van factoren waardoor ze het gevoel hebben zichzelf verloren te zijn.* (zie ook “ik weet eigenlijk helemaal niet wie ik ben“…) - en er dus ook een diep gevoel van leegte ontstaat binnen in.
Het tegenovergestelde van leegte is Vol zijn - Gevuld zijn - overvloed voelen/zijn. Eigenlijk gevuld zijn met jezelf, met je wezen, dat je je goed voelt om wie je bent en dat betekent dat je zowel je positieve als negatieve kanten accepteert. Mijn ervaring is dat als mensen zich meer gevuld/vol met zichzelf voelen, ze zich dan niet meer zo leeg voelen.
En dan….hoor ik mensen ook ineens zeggen: ik heb veel minder behoefte aan eten.
Ja, want het eten is vaak begonnen om ook dit gevoel van leegte te dempen. Om die hele pijnlijke gevoelens van leegte als kind te hoeven ervaren. Om niet de pijn te hoeven voelen van je weer te moeten aanpassen.
Het bijzondere is nu, dat als je aan de problemen onder de eetproblemen werkt, bijvoorbeeld dit leegte gevoel - dan verandert langzaam aan dit tekort/leegte gevoel, en ook je neiging om je steeds vol de proppen, want je wordt gevulder met jeZelf. Je wezen wordt gevuld. Het zijn als het ware communicerende vaten.
Hoe dan?
Hoe dit proces werkt is heel verschillend. De overeenkomst is wel dat er meer zelfvertrouwen, meer een goed-zijn gevoel ontstaat bij diegene die bezig is met dit proces. De één krijgt dat door meer complimentjes te vragen en te ontvangen, door zijn lichaam liefdevol in te gaan smeren, door zijn creativiteit te gebruiken, door zijn Ware ik, te leven. Je ware ik is sowieso gevuld! Vol - overvloedig, en heeft nergens een tekort aan.
Ook is het essentieel om vanuit je waarden, meer vanuit wat voor jouw zinvol is - te gaan leven. Werken aan zingeving is daarom een belangrijk onderdeel in het boek van Joanna Kortink; en daar werk ik ook heel bewust aan.
Waar ga jij van zin deren? Waar sta jij voor in vuur & vlam? Dat weer ontdekken, en daar ook uiting aan geven, en je creativiteit weer laten stromen, is een mooi onderdeel van het proces.
De reis naar meer meer gevuld zijn van binnenuit in plaats van het leegte gevoel met eten te willen dempen.
Haptotherapie is ook een hele mooie aanvulling om die gevuldheid ook echt in je lijf te gaan voelen. Mensen zeggen vaak: ‘ik weet wel dat ik de moeite waard ben’ - maar ik kan het niet voelen.” Dat is ook logisch. Deze basis ontbreekt vaak - omdat de jonge kinderen met eetproblemen niet affectief bevestigd zijn. D.w.z.: niet hebben gevoeld en ervaren dat ze goed zijn, zoals ze zijn. Dat ze daarvoor niets hoeven te doen - maar dat ze mogen zijn wie ze zijn.
Het bijzondere van haptotherapie is dat je dat basisgevoel van goed zijn, nog altijd kunt ontvangen…..hoe oud je ook bent.
Er zijn echter ook andere mogelijkheden, zoals hierboven beschreven.
In mijn beleving gaat het erom dat je je goed zijn gaat ervaren in plaats van het lege gevoel dat jij niet goed bent zoals je bent, of dat je daarvoor iets moet presteren.
En daarvoor zijn er vele wegen die naar Rome leiden.
Tip: vraag eens aan je omgeving of ze jou drie complimenten willen geven. En kijk of je deze ook echt kan ontvangen.
vrijdag 7 mei 2010
Abonneren op:
Posts (Atom)
