donderdag 30 december 2010

Oud en Nieuw

Een mooie dag om eens goed te kijken naar wat je hebt geleerd, en waar je dankbaar voor bent.
Ook om afscheid te nemen van dingen die OUD voor jou zijn. Misschien heb je dit jaar afscheid genomen van een aantal oude overtuigingen, patronen, of gewoontes.
Vaak staan we hier niet al te lang bij stil maar willen meteen door naar het volgende, wat anders zou moeten….
Gun jezelf vandaag eens de tijd om rustig op te schrijven wat je allemaal hebt geleerd, je zal vast versteld zijn.
Daar dankbaar voor zijn, maakt dat je je zacht en liefdevol voelt.
En dit is een goede uitgangspositie om weer vol plezier en goede moed 2011 in te gaan.

Misschien vind je het leuk of behulpzaam om dit met een ritueel af te sluiten.
Je kan ook kijken wat je in 2011 NIEUW wilt doen, anders wilt doen, wilt leren.
In zachtheid, en vertrouwen dat er weer de juist hulp zal zijn.
Voor jou & iedereen.

Ik hoop jou (weer) te mogen ontmoeten in 2011.

zondag 19 december 2010

Je bent nooit Alleen

Iedere grasspriet heeft zijn Engel die zich eroverheen buigt en fluistert: “Groei, groei’ - De Talmoed

Voel jij je ook vaak alleen, ongezien en onbegrepen, in de ban van eetproblemen?

Tatjana: “het voelt vaak zo alleen, niemand weet dat ik me bijna dagelijks vol vreet. Dat ik me zo eenzaam en onbegrepen voel. Ik durf het alleen aan niemand te vertellen, het voelt alsof ik de enige ben met dit probleem”

Onder je eetproblemen, spelen eigenlijk altijd andere problemen. Meer wezenlijke zaken kunnen naar boven komen: onzekerheid, je omgeving niet durven vertrouwen, maar ook bijvoorbeeld een diep gevoel van afgescheidenheid.
Afgescheidenheid voelt altijd pijnlijk, het is niet onze natuurlijke staat. Alle saboteurs zorgen er ook voor dat we ons afgescheiden voelen.
Voor sommige mensen is het proces van ‘uit de ban’ van eetproblemen komen, ook een spiritueel proces. Wat ik daarmee bedoel is dat het tevens een ontwikkeling inhoudt van liefdevol leven, of liever gezegd van LIEFDE LEVEN. Ik zie spiritualiteit vooral als’worden wie je werkelijk bent’. In mijn ervaring is dat liefde, stilte, verbinding, voorbij het ego.
Wij zijn niet het ego, al onze verlangens, ons IK-je….nee, in wezen zijn wij liefde. Liefde, ziet er voor mij zo uit: daar waar alles mag zijn, daar waar alles goed is, waar het stil is, waar geen oordelen zijn, waar alles stroomt, waar zwart is, waar wit is, daar waar alles ontvangen kan worden (ook onze zwarte kanten, vervelende situaties, de dood, etc.). Het is er wit, er is verbondenheid, er zijn spirituele wezens…..het leven vraagt ons eigenlijk om steeds daar naar toe te gaan, naar terug te keren. Zo bezien kunnen eetproblemen, juist een uitnodiging zijn, om terug te keren naar je Ware Ik.
Het kan erg helpen om hulp te vragen, en dan niet eens aan iemand in je omgeving, maar juist aan iets groters dan jou, dan ons. Vraag hulp, geef je over, je hoeft het namelijk niet alleen te doen. Juist als je hulp gaat vragen, zal je dat merken.
Word nederig, jij kan het niet oplossen, ja, misschien op het ego/denken niveau kan het wat makkelijker worden.
Maar de grootste ontspanning ontstaat als je je aan een andere plek durft over te geven. De plek van Liefde in plaats van angst.
Trek eens eens een engelen kaart (op www.orakelkaarten.nl). De antwoorden zullen je verbazen.
Maar ook: trek de tijd uit om de stilte op te zoeken, ga de natuur in. De sneeuw geeft je daar nu zoveel in- het vertragen, de stilte. Het zal je allemaal helpen om de weg naar terug naar huis te vinden.

woensdag 8 december 2010

Dingen op jezelf betrekken


Wie in jou betrekt dingen op zichzelf?
Is dat "de onzekere", "het bange kind"?
Of is dat je "volwassen deel"?

Je ziet het vaak al bij kinderen ontstaan, er zijn kinderen die dingen altijd op zichzelf betrekken: een vriendje wil niet spelen, en ze denken dat dat aan hun ligt. Dat zij niet voldoen. En er zijn ook kinderen, die hun schouders ophalen, en die een ander vriendje vragen.
Tot welk Kind behoor jij?
Betrek jij dingen vaak op jezelf? Of kan je het meer feitelijk zien?
Zoals een volwassen Vrouw/Man…

Vaak hangt het ook samen met de overtuiging ‘ik voldoe niet’ of ‘het ligt aan mij’.
Dit is vaak iets wat al in de jeugd is opgelopen.

Anne vertelt: “ik werd vroeger geslagen door mijn moeder, en ik begreep daar niets van, in mijn ogen deed ik helemaal niets verkeerd. Bij mij is er toen ingeslopen dat het wel aan mij zal liggen’.

En zo gaat een ‘overtuiging’ met jou aan de haal, want Anne is toen steeds gaan zien, bijna gaan bewijzen, dat dingen wel aan haar liggen. De self-fulfilling prophecy…

Het mooie is, dat als je eerst erkent dat dit is hoe jouw systeem werkt, dat dit is hoe jij het heb geleerd - er veel meer ontspanning kan ontstaan.
Je hoeft dit niet meteen te veranderen…maar je kan wel rustig onderzoeken of deze gedachte nog steeds waar is: ‘ligt het aan jou’?
Een mooie manier daarvoor zijn de 4 vragen van Byron Katie.
Je zal merken dat de overtuiging wat losser wordt, dat je ook kan gaan geloven dat het helemaal niet aan jou ligt.

Soms kost dit even tijd, en soms moet je al heel snel lachen om deze overtuiging!

Ik onderzoek ze graag met jou,

Hartelijke groet,
Joan Bieger