Wie in jou betrekt dingen op zichzelf?
Is dat "de onzekere", "het bange kind"?
Of is dat je "volwassen deel"?
Je ziet het vaak al bij kinderen ontstaan, er zijn kinderen die dingen altijd op zichzelf betrekken: een vriendje wil niet spelen, en ze denken dat dat aan hun ligt. Dat zij niet voldoen. En er zijn ook kinderen, die hun schouders ophalen, en die een ander vriendje vragen.
Tot welk Kind behoor jij?
Betrek jij dingen vaak op jezelf? Of kan je het meer feitelijk zien?
Zoals een volwassen Vrouw/Man…
Vaak hangt het ook samen met de overtuiging ‘ik voldoe niet’ of ‘het ligt aan mij’.
Dit is vaak iets wat al in de jeugd is opgelopen.
Anne vertelt: “ik werd vroeger geslagen door mijn moeder, en ik begreep daar niets van, in mijn ogen deed ik helemaal niets verkeerd. Bij mij is er toen ingeslopen dat het wel aan mij zal liggen’.
En zo gaat een ‘overtuiging’ met jou aan de haal, want Anne is toen steeds gaan zien, bijna gaan bewijzen, dat dingen wel aan haar liggen. De self-fulfilling prophecy…
Het mooie is, dat als je eerst erkent dat dit is hoe jouw systeem werkt, dat dit is hoe jij het heb geleerd - er veel meer ontspanning kan ontstaan.
Je hoeft dit niet meteen te veranderen…maar je kan wel rustig onderzoeken of deze gedachte nog steeds waar is: ‘ligt het aan jou’?
Een mooie manier daarvoor zijn de 4 vragen van Byron Katie.
Je zal merken dat de overtuiging wat losser wordt, dat je ook kan gaan geloven dat het helemaal niet aan jou ligt.
Soms kost dit even tijd, en soms moet je al heel snel lachen om deze overtuiging!
Ik onderzoek ze graag met jou,
Hartelijke groet,
Joan Bieger
Geen opmerkingen:
Een reactie posten