maandag 14 juni 2010

Wie neem jij als vertrekpunt?


Wie neem jij als Vertrekpunt?


Neem jij jezelf als vertrekpunt in een situatie of ben je geneigd om meestal de ander als vertrekpunt te nemen?
Je gaat bijvoorbeeld ergens naar toe, en je kijkt eerst of de ander vriendelijk lacht of je ‘scant’ of diegene wel open voor je staat. In plaats van dat je je zelf als uitgangspunt neemt - en dus vanuit jezelf contact maakt, zonder eerst uitgebreid eventuele afwijzingen te scannen. Het is natuurlijk wel belangrijk om het contact op elkaar af te stemmen. Maar dat is wat anders, dan altijd eerst met de ander bezig te zijn, en te zorgen dat zij het goed hebben.

Misschien herken je dat dit vaak een reden is om te gaan eten, te gaan snacken/snoepen. Van binnen voelt het vaak niet goed om jezelf niet als vertrekpunt te nemen, ook vergeet je hierdoor vaak je eigen wensen.

Meisjes worden vaak al van jongs af aangespoord om vriendelijk te zijn, om het de ander naar de zin te maken. Dit kan doorslaan, waardoor je altijd eerst hetgeen doet wat goed voor de ander is. In Voice Dialogue termen noemen we dit de ‘Pleaser’. Verschijnt er nu een glimlach op je mond? Meestal is dat wel zo bij mensen - zo herkenbaar vinden zij dit deel van zichzelf.
De oorsprong kan ook andere redenen hebben: bijvoorbeeld een kind dat zich vaak onveilig heeft gevoeld, en nooit wist hoe de vlag er thuis bij hing, kan als overlevingsmechanisme dit ‘scannen’, de ander als uitgangspunt nemen, ontwikkeld hebben.
Nog een voorbeeld: je komt thuis, en je bent eigenlijk doodmoe, je wilt heel graag even tijd voor jezelf, alleen hebben je kinderen een ander idee, zij willen iets leuks gaan doen. Als je de ander als vertrekpunt neemt, zal je waarschijnlijk meteen geneigd zijn om iets leuks te doen. Als je je zelf als vertrekpunt neemt, bouw je misschien even een pauze in, ga je rustig bij je zelf, in je lijf voelen, of je er zin in hebt. In het begin is het namelijk best lastig voor velen om te voelen wat jouw vertrekpunt nou eigenlijk is.
Er zitten voor en nadelen aan om de ander als vertrekpunt te nemen, ik wil je uitnodigen dit voor jezelf, of samen met iemand, uit te werken. Wat zijn voor jou de voordelen, en wat zijn de nadelen.

Waar zit dat vertrekpunt nou eigenlijk?
Nou, dat zit dus echt in je lijf! Contact maken met je lijf, voelen wat voor jou goed of minder goed voelt. Het vraagt ook stilte, vaak overroept/overschreeuwt de pleaser namelijk in het begin. Die wil namelijk alleen maar pleasen, en die vindt het doodeng als je ineens voor je zelf gaat kiezen.
Het mooiste is natuurlijk als je zowel jouw vertrekpunt als de ander kan combineren.
Mag ik je uitnodigen om eens elke dag een keer naar binnen te keren, en jezelf bij een situatie af te vragen: “wat is mijn vertrekpunt?’ en “waar voel ik dat in mijn lijf“?

NB: de fontein is voor mij een mooi symbool hierbij. Het ziet er vriendelijk en bruisend uit, als je zo jezelf temidden van je naasten ziet. Maar JIJ bent wel diegene die bruist, en bij zichzelf is, in verbinding met de omgeving. Jij bent het vertrekpunt!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten